Een rood bultje dat enorm jeukt? Dat kan maar één ding zijn: een muggenbeet. Vervelend, maar - in de meeste gevallen - niet onoverkomelijk. Met de juiste verzorging ben je er zo weer vanaf. Ontdek hoe je jouw muggenbeet behandelt en voorkomt dat je opnieuw geprikt wordt!

Terwijl je geniet van de zon, een drankje op het terras of je welverdiende nachtrust: je krijgt een muggenbeet vaak zonder dat je het door hebt. Maar wat is dit vervelende kwaaltje nou eigenlijk? Zet jezelf maar schrap voor een lesje biologie.

Vrouwelijke muggen zijn altijd op zoek naar bloed voor de rijping van hun eitjes. Daarom gaan ze op jouw huid zitten en prikken daar - letterlijk - doorheen. Dan zuigen ze er een klein beetje bloed uit en vliegen ze snel weer weg. Er ontstaat meteen een rood plekje, maar je herkent de beet pas écht aan… precies: kriebel. De jeuk is soms gekmakend, maar verder kan een muggenbult eigenlijk niet zoveel kwaad. (Het is bijvoorbeeld anders dan een tekenbeet.) Toch ben je er graag zo snel mogelijk weer vanaf en wil je - nog beter - dit het liefst voorkomen.

Als een mug je prikt, spuugt ze altijd een klein beetje speeksel mee. Zo zorgt ze ervoor dat het bloed niet gaat stollen en dat ze genoeg op kan zuigen. Jouw lichaam reageert meteen op deze vreemde stof en wil ‘m zo snel mogelijk laten verdwijnen. Die reactie veroorzaakt een zwelling, roodheid én een hoop jeuk. De ene persoon reageert heftiger op het speeksel van de mug dan de ander; vandaar dat de een ook meer last heeft van jeuk dan de ander. 

We horen je denken: hoe lang jeukt een muggenbult precies? Ook dat is dus afhankelijk van hoe jouw lichaam reageert op het speeksel. Als je het gevoel hebt dat jouw muggenbult maar blijft jeuken, kun je gelukkig een hoop dingen doen om dit te verhelpen. 

Je kunt natuurlijk wachten tot ‘ie vanzelf wegtrekt, maar met de juiste nazorg geneest jouw muggenbult een stuk sneller. De zwelling, roodheid én jeuk verminder je zo:

• Maak de muggenbeet regelmatig schoon met een speciale reinigingsspray - zo voorkom je infecties
• Koel de beet af en toe, bijvoorbeeld met een fijne cooling gel - zo verminder je de irritatie al een heel stuk
• Probeer niet te krabben en zet ook geen kruisje in de beet; wrijf in plaats daarvan voorzichtig over de plek heen - zo kan de muggenbeet in alle rust genezen

Wat is nog beter dan een muggenbeet behandelen? Precies: een muggenbeet voorkomen. Er bestaan genoeg middelen tegen muggenbeten. Bij de apotheek kun je bijvoorbeeld zonder recept een insectwerende spray of zalf krijgen. Verder is het belangrijk om beschermende kleding te dragen, de deuren en ramen van je huis goed dicht te houden en regelmatig het zweet van je af te douchen (wist je dat muggen afkomen op transpiratie?). Je kunt ook speciale geurkaarsen laten branden of planten met een sterke citroengeur aanschaffen. Die weren insecten als geen ander!

Bij sommige muggenbeten ontstaat er een rode vlek om de plek heen. Ook dit heeft weer te maken met hoe jouw lichaam op het muggenspeeksel reageert. Heb jij een erg gevoelig immuunsysteem? Dan is de kans dat je een dergelijke muggenbult oploopt groter. Soms ontstaat er rond jouw muggenbeet ook nog een blauwe plek. Dit zijn vaak de restanten van de bloeduitstorting - maar ook dat gaat vaak vanzelf weer weg.

Een muggenbeet met rode kring of blauwe plek ziet er misschien zorgwekkend uit, maar in de meeste gevallen is er helemaal niks aan de hand. Wordt het steeds groter? Dan is het verstandig om er toch even naar te laten kijken. Ga langs bij een huisarts of andere specialist, die kan je persoonlijk advies geven én verder helpen.

Zijn jouw muggenbulten groter en roder dan bij anderen? En houdt de jeuk je de hele dag in z’n greep? Dan heb je misschien een muggenbeet-allergie. Als je vermoedt dat je deze allergie hebt, is het belangrijk om snel in actie te komen en jouw (misschien wel) ontstoken muggenbult te behandelen. Raadpleeg in zo’n geval altijd je huisarts of een andere specialist, die kan je bijvoorbeeld allergiepillen of een speciale zalf tegen muggenbeten meegeven.

Maak je geen zorgen: als jij een allergische reactie of een ontstoken muggenbult hebt, is dat vaak goed te behandelen. Wacht er alleen niet te lang mee - dan kun je zo weer door met je dagelijkse bezigheden.

Zodra de temperatuur begint te dalen, het ijzig wordt op de weg en er misschien zelfs wat sneeuwvlokken vallen, kun je last krijgen van wintertenen en winterhanden. De kou ziet er vaak romantisch en gezellig uit, maar in zo’n geval is het ineens een stuk minder leuk. Je gezonde kleur trekt weg, je krijgt soms wat roodblauwe of paarsblauwe plekken en het kan flink pijn doen of zelfs branden. Gelukkig kan het niet veel kwaad en gaan wintervingers en wintervoeten vaak vanzelf weer over. Toch wil je het liefst zo snel mogelijk iets doen aan dit kwaaltje. Laat ons je helpen!

Waar de een flink last kan hebben van wintertenen en wintervingers, heeft de ander er nog nooit van gehoord. De precieze oorzaak van dit hand- en voetprobleem is niet duidelijk, maar in sommige families komt het simpelweg meer voor dan in andere. Ook zijn er meer vrouwen die met dit verschijnsel kampen dan mannen.

Maar hoe ontstaan wintertenen en winterhanden eigenlijk? Als het buiten 15 graden of kouder is, kunnen sommige bloedvaten tijdelijk vernauwen. Je voeten en vingers zitten dan even zonder zuurstof, waardoor ze gaan zwellen, rood worden en je jeuk kunt krijgen.

Wintertenen en winterhanden hebben dus geen duidelijke oorzaak. We kunnen je niet vertellen waarom jij er wel last van hebt en je vriend niet. Wat we dan wel kunnen? De symptomen met je onder de loep nemen. Zo kom je erachter of je dit kwaaltje echt hebt, en kun je ze op de juiste manier verzorgen.

Check of je winterhanden en wintertenen hebt! Dit zijn de symptomen:

• Je hebt één of meer roodblauwe of paarsblauwe vlekken op je handen en/of tenen
• Het doet pijn, brandt of jeukt 
• De plekken kunnen gezwollen zijn
• Meestal zitten de vlekken op je linker- én je rechter lichaamshelft 

Je hoeft niet alle symptomen te hebben, maar hoe meer je er herkent, hoe groter de kans is dat je wintervingers en wintervoeten hebt.

Wat te doen tegen wintertenen en winterhanden? Er bestaat geen magische behandeling tegen, maar je kunt het jezelf wel een stukje comfortabeler maken. Je zult vanzelf merken dat je er een stuk minder - of misschien zelfs helemaal geen - last meer door ervaart. 

Zo kun jij jouw winterhanden en wintertenen verhelpen (of verminderen):

Tip 1: Een van de beste winterhanden en wintertenen-behandelingen is een lichte massage. Wrijf zachtjes over je handen en voeten tot je jouw gezonde kleur weer terug ziet komen. Doe dit voorzichtig, want als je te hard te werk gaat, kan dit je klachten juist verergeren.

Tip 2: Je kunt jouw vingers en voeten ook verwennen met een fijne crème of zalf. Dit is extra fijn als je jouw huid door de jeuk hebt opengekrabt. Gebruik onze wondhelende zalf als jouw winterhanden-crème, of ga voor de herstellende voetcrème als wintertenen-zalf.

Tip 3: Warm je winterhanden of wintertenen op in een (lauw)warm bad. Zo verwijden je bloedvaten weer en krijg je langzaam een normaal gevoel terug. Let op: maak het water niet té heet, want dat kan de vlekken verergeren.

In plaats van ze te genezen, is het natuurlijk beter om je winterhanden en wintertenen te voorkomen. We hebben onze beste tips voor je op een rijtje gezet:

• Houd je handen en voeten warm met goede handschoenen en dikke sokken, denk hierbij ook aan compressiesokken
• Beweeg regelmatig om je bloedsomloop extra te stimuleren
• Eet veel vitamine E, magnesium en omega-3 vetzuren om je bloedsomloop nóg eens extra te stimuleren
• Rook niet en drink ook geen alcohol, dat kan je bloedvaten namelijk vernauwen

Een zwaluwstaartje komt altijd goed van pas bij een ondiepe snijwond. Een zwaluwstaartjes pleister ondersteunt namelijk de hechting van het wondje, zodat deze er weer sneller mooi uitziet. Bovendien voorkom je dat er eventueel vuil of bacteriën in het wondje terecht kunnen komen. Geen zwaluwstaartjes op voorraad thuis? Ontdek hoe je zelf een zwaluwstaartje knipt, zodat je altijd voorbereid bent!

Een zwaluwstaartje is een soort pleister die speciaal is gemaakt om de hechting van een wondje te ondersteunen. Vaak wordt deze pleister ook vergeleken of verward met een hechtpleister. Uiteindelijk hebben deze twee soorten pleisters hetzelfde doel en kunnen ze dus ook voor dezelfde situaties worden gebruikt. Je kunt zelfs zelf een zwaluwstaartje knippen uit een hechtpleister- of strip. Wat een zwaluwstaartje uniek maakt, is de vorm. Daar heeft deze pleister ook de naam aan te danken. Een zwaluwstaartje heeft smalle stroken van kleefmateriaal die aan de ene kant breder zijn dan aan de andere kant. De brede uiteinden van de pleister, welke dienen als plakrand, worden op de huid rondom de wond geplaatst. Het smallere middelste gedeelte strekt zich over de wond.

Dankzij de bijzondere vorm van een zwaluwstaartjes pleister, is deze perfect te gebruiken voor het helen van kleine wondjes. Wat wel belangrijk is voor de hechting van het wondje, is dat deze goed en grondig schoon is voor het aanbrengen van de pleister. Lees hoe jij dit het beste kunt doen in ons artikel over eerste hulp bij kleine wondjes.
Gebruik een zwaluwstaartje voor wondjes die klein en ondiep zijn, deze kunnen zichzelf gemakkelijk hechten door het gebruik van zwaluwstaartjes pleisters. Doordat een zwaluwstaartjes pleister dunne stroken heeft, kunnen de randen goed bij elkaar gebracht worden. Bovendien verminder je hiermee de kans op het ontstaan van een litteken, doordat het wondje minder snel opnieuw kan openspringen. Grotere, diepe wonden of wonden die je niet gemakkelijk of grondig genoeg kunt desinfecteren zijn daarentegen niet geschikt om te dichten met een zwaluwstaartje of hechtingpleister. Ditzelfde geldt voor bijtwonden. Het afdichten van dit soort wonden kan namelijk tot ernstige infecties leiden. Neem bij twijfel altijd contact op met de huisarts(enpost).

Knip zelf een zwaluwstaart pleister om jouw wondje te hechten. Je kunt hiervoor het beste een hechtpleister gebruiken, aangezien deze specifiek is ontworpen om de hechting te ondersteunen. Heb je deze niet in huis? Geen probleem! Je kan ook eenvoudig een zwaluwstaart pleister maken van de pleisters uit bijvoorbeeld een Hand Mix Pack of je EHBO-doos. Of maak een zwaluwstaartje van een waterbestendige pleister als je er verzekerd van wilt zijn dat deze ook tijdens het douchen en/of handen wassen op z’n plek blijft. Volg deze stappen om een zwaluwstaartje te knippen:

1. Knip een stukje pleister die breed genoeg is om de lengte van het snijwondje te bedekken.
2. Zorg ervoor dat de beschermstroken die op de plakrandjes zitten er nog goed op zitten.
3. Leg de pleister horizontaal voor je neer. Met het wondkussentje in het midden en de plakrandjes aan de linker- en rechterzijde hiervan.
4. Knip een hapje uit het wondkussentje in de vorm van een driehoek. Zorg ervoor dat er twee hoeken van de driehoek naar beneden zijn gericht en één hoek omhoog. De punt die omhoog is gericht moet net niet het midden van het wondkussentje raken, zodat je met het uitknippen van het tweede driehoekje de pleister niet doormidden knipt.
5. Draai de pleister (180 graden) om en herhaal stap 4.

Je hebt nu, als het goed is, twee tegenovergestelde driehoekjes uit het wondkussentje van de pleister geknipt. Hiermee zorg je ervoor dat je met deze zwaluwstaartjes pleister zo min mogelijk van het wondje bedekt.

Nadat je je zwaluwstaartje hebt geknipt, kan je deze aanbrengen op het wondje. Om ervoor te zorgen dat het wondje goed kan hechten, moeten de zijkanten van de snee goed tegen elkaar aan worden getrokken. Een zwaluwstaartje aanbrengen doe je als volgt:

1. Verwijder de (eventuele) beschermstrook aan één kant van het zwaluwstaartje.
2. Plak het zwaluwstaartje met deze kant van de plakstrook aan de ene kant van de wond, zonder het wondje zelf te bedekken.
3. Controleer of het niet-plakkende gedeelte of -wondkussentje van de pleister over het wondje heen zal vallen.
4. Trek de randen van het wondje naar elkaar toe door aan de kant van de pleister te trekken die nog niet is vastgeplakt.
5. Plak vervolgens deze kant van het zwaluwstaartje vast aan de tegenovergestelde kant van het wondje, waar de pleister dus nog niet was vastgeplakt.